Ciąża, podsumowanie drugiego trymestru

Najwyższy czas podsumować drugi trymestr ciąży. Zacznę od kwestii opieki medycznej nad ciężarną (dla przypomnienia: mieszkam w UK). Otóż z położną widziałam się w tym okresie dwa razy: w 18. i w 26. tygodniu. Za każdym razem wzięto ode mnie próbkę moczu. Położna zmierzyła również ciśnienie, objętość brzuszka oraz tętno dziecka. Każda wizyta trwała może po 5 minut. Tak ogólnie - nie polubiłam tej babki. Jest zdystansowana, a na moje pytania udziela jedynie zdawkowych odpowiedzi. Niestety nie wzbudza przez to mojego zaufania; mam wrażenie, że ma mnie gdzieś. Krwi w drugim trymestrze nie badano, co osobiście wydaje mi się dziwne. W 20. tygodniu miało miejsce drugie USG. Poznałam płeć dziecka (dziewczynka), lekarz zapewnił mnie również, że bobas rozwija się prawidłowo i nie ma żadnych powodów do niepokoju. Normalnie na tym zakończyłaby się moja przygoda z USG, ale ja akurat będę miała jeszcze trzecie na miesiąc przed rozwiązaniem, bo lekarzowi nie podobało się położenie pępowiny względem kanału rodnego i stwierdził, że w 36. tygodniu będzie musiał jeszcze raz ocenić sytuację.

Jeśli chodzi o samopoczucie, drugi trymestr oceniam jako bardzo przyjemny. Mdłości całkowicie minęły, wrócił mi apetyt. W drugiej połowie trymestru zaczęły się napady ochoty na słodycze. Trochę się opierałam, ale kilka razy moja silna wola przegrała i wsunęłam całą tabliczkę czekolady... Shame on me, ale  nie mogłam się powstrzymać :D Na szczęście mam też ogromny apetyt na owoce i warzywa, i stanowią one przynajmniej 50% mojej codziennej diety.

Żeby nie było całkowicie różowo, pojawiło się kilka typowo ciążowych dolegliwości. Po pierwsze, hemoroidy. Dostałam co prawda od lekarza maść, ale działa tylko doraźnie, a problem wciąż i wciąż nawraca. Na szczęście moje żylaki ulokowały się dość głęboko, więc przynajmniej nie odczuwam uporczywego swędzenia ;) Po drugie, kiedy około 20. tygodnia brzuch skoczył mi bardzo do przodu, skóra nie nadążała z rozciąganiem się i przez kilka tygodni walczyłam z niemożliwie swędzącą pokrzywką. Na szczęście cierpliwe smarowanie oliwką Babydream kilka razy dziennie pomogło i wysypki już nie ma. Na razie też nie mam rozstępów i mam nadzieję, że tak zostanie! Rozciągające się rejony smaruję dwa razy dziennie, i skóra widocznie się dzięki temu uelastyczniła. Po trzecie, zgaga. Muszę pilnować, żeby posiłki były małe a częstsze. Jeśli zjem za dużo za jednym posiedzeniem, mogę liczyć na zgagę. Po czwarte, rosnąca macica uciska na pęcherz moczowy, a ponieważ staram się wypijać przynajmniej 2l wody dziennie, ląduję w toalecie średnio raz na godzinę lub częściej, niezależnie od pory dnia i nocy. Jest to dość męczące. Po piąte, od około 20. tygodnia prawie każdego wieczoru po prysznicu ulewa mi się z piersi nieco mleka. Niezbyt przyjemne i dość krępujące... Po szóste, coraz trudniej znaleźć mi wygodną pozycję do spania. Dodajmy do tego nocne wycieczki do toalety i czasem problemy z zaśnięciem, i okazuje się, że często nie do końca się wysypiam tak, jakbym chciała. Po siódme, trochę siada mi odporność i co chwilę łapię jakieś dziwne infekcje. Na przykład ostatnio spuchł mi lewy policzek od wewnątrz, a nie mogę się za bardzo dopatrzeć przyczyny. Nie ugryzłam się, dbam o higienę jamy ustnej, często myje ręce... Lekarz powiedział, że w ciąży takie rzeczy są normalne. Po ósme, około 20. tygodnia zaczęłam co jakiś czas odczuwać tzw. skurcze Braxtona-Hicksa. W moim przypadku nie są bolesne, ale wywołują dość silny dyskomfort. Czuję, jak mięśnie macicy mocno się kurczą, a brzuszek robi się twardy.

Powyższe dolegliwości może czasem bywały dokuczliwe, ale nie są poważne i nie zaprzątały szczególnie moich myśli. Drugi trymestr ogólnie był przyjemny, a najpiękniejszym momentem był ten, kiedy po raz pierwszy poczułam ruchy dziecka gdzieś w 21. tygodniu. Od tego czasu kilka dawek małych kopniaków dziennie zawsze wywołuje we mnie radość. Uwielbiam czuć ruchy mojej córeczki. Mała staje się coraz silniejsza i pewnie niedługo kopniaki zaczną boleć, ale na razie są przyjemne.

Z rzeczy zabawnych, prawie nie rosną mi włosy. Włosy na głowie nie urosły nawet o centymetr, ale nadal trochę wypadają. Przed ciążą musiałam depilować nogi depilatorem średnio raz na tydzień, bo tak szybko mi włoski odrastały. Teraz robię to co 3 tygodnie. Pach też nie muszę golić codziennie. Zabawne :D

Zakupów jeszcze żadnych nie poczyniłam. Na razie odkładam fundusze. Jeśli chodzi o ubranka, Viktoria ma urodzić się w listopadzie, a ponieważ teraz mamy sierpień, ubranka w sklepach są raczej lżejsze niż cieplejsze. Jest sens jeszcze poczekać.

Wciąż zastanawiam się, czy jest sens pójścia do szkoły rodzenia. Z tego, co mówiła mi położna, o poruszanych tam kwestach już czytałam i wątpię, że dowiem się czegoś nowego. Pytanie do mam - warto? Nie warto?