Rozczarowania 2016 roku.

W ubiegłym roku nie obyło się bez rozczarowań, choć mam wrażenie, że jest ich mniej niż w latach poprzednich. Chyba jestem rozsądniejsza w swoich wyborach. No ale że niewypałów całkowicie wyeliminować się nie da, oto one.

Pielęgnacja

L'Oreal Elvive, Extraordinary Oil, nourishing leave-in cream (klik)

Nie odpowiadało mi w tym produkcie nic. Po pierwsze, tak lejącego w konsystencji kosmetyku nie powinno pakować się do tubek, z których na bank się wyleje, bo nie ma innej opcji. Po drugie, okropny zapach ne umila stosowania, choć na to można by przymknąć oko, gdyby produkt działał. A nie działa -  nie nawilża, nie odżywia, nie wygładza, nie dodaje blasków, nie chroni końcówek. Wręcz pogarsza sytuację.

L'Oreal Nutri-Gold, krem pod oczy (klik)

W moim odczuciu ten krem ma tylko dwa atuty - luksusowe opakowanie oraz fakt, że nie roluje się pod korektorem. Poza tym wypada słabo. Przez to, że jest bardzo zbity, trudno go zaaplikować bez naciągania skóry pod oczami, a poza tym nie za bardzo działa. Ani nie nawilża dostatecznie, ani po czasie nie zmienia stanu skóry pod oczami na lepsze. Ba! Zimą zauważyłam na rejonach podocznych suche placki, z którymi błyskawicznie poradził sobie dużo tańszy i dużo lepszy krem (serum przeciwzmarszczkowe z pielęgnacyjnych ulubieńców) Avy...

Omorovicza, Queen of Hungary Mist (klik)

Miałam względem tej mgiełki duże oczekiwania, bo to drogi produkt jest. Chciałam, aby okazał się co najmniej tak dobry, jak łagodzący tonik Pat&Rub/Naturativ. Niestety... Kosmetyk mnie podrażniał, powodował pieczenie i wychodził mi po nim na policzki rumień. Poza tym na twarzy zostawał intensywnie świecący się film. Efekt odwrotny od zamierzonego. Miałam również okazję zapoznać się z oczyszczającą maseczką z glinką tej marki i o ile po jej zastosowaniu rumień mi nie wyłaził, a cera była dobrze oczyszczona, to pieczenie, które mi fundowała, było bardzo nieprzyjemne.

Petal Fresh, odmładzający szampon do włosów (klik)

Ten szampon zafundował mi podrażnienie skalpu stulecia. Zaczęło się od nieprzyjemnego uczucia ściągnięcia, potem pojawił się suchy łupież, który następnie przeszedł w łupież tłusty, który przeszedł w łuskę; skalp swędział jak szalony i włosy dużo szybciej przetłuszczały się u nasady. NIGDY więcej.

Pszczela Dolinka, kawa z mlekiem - mydło naturalnie pilingujące (klik)

Nie jest to może bubel, bo dobrze myje skórę, ale zupełnie nie wywiązuje się ze swojego głównego zadania. Miał to być kawowy peeling w mydle, a w rzeczywistości coś tam mnie pomasował przy pierwszej kąpieli, a potem fusy powiedziały ahoj i baj baj, i miałam w rękach zwykle mydło o przeciętnym zapachu. Zawiodłam się bardzo, bo kawowe mydło Lawendowej Farmy to zdzierak fantastyczny! (Teraz, kiedy sama  sobie o nim przypomniałam, koniecznie muszę kupić ponownie)

Bliss, fatgirlslim, serum antycellulitowe i ujędrniające (klik)

Znowuż, nie jest to bubel, bo trochę skórę ujędrnia, ale za tę cenę (około 30 funtów) powinien ujędrniać lepiej - chociażby jak ta dużo tańsza terapia antycellulitowa. Stąd moje rozczarowanie. Nie wspominając, że pakowanie tak wodnistego kosmetyku do słoiczka to jakiś kiepski żart.

Fusswohl, krem zmiękczający do stóp (klik)

Słabo działający śmierdziel. Zajeżdża jak najtańszy cytrynowy płyn do dezynfekcji muszli klozetowej wlany do ubikacji pełnej starej uryny.

Kolorówka

Artdeco, mineral eyeshadow  base (klik) 

Kosmetyk ma wygodne opakowanie, przyjemną, masełkowatą konsystencję i dobrze podbija kolor cieni. Niestety na moich tłustych, opadających powiekach utrzymuje cienie na miejscu przez około 7 godzin, po czym wszystko zaczyna migrować w załamanie, a ja zazwyczaj noszę makijaż dłużej.

L'Oreal, False Lash Architect Mascara (klik)

U mnie maskary L'Oreal to totalne buble. Za wyjątkiem wersji So Couture mają przekombinowane, trudne we współpracy szczoteczki i przede wszystkim osypują się jak szalone, fundując mi obrzydliwą pandę. Nie, nie, nie.


 L'Oreal, Infallible 24h Matte Powder (klik)

Tak, oczy Was nie mylą, kolejny kosmetyk L'Oreal w tym zestawieniu. Puder-koszmar.  Produkt daje nienaturalne, widocznie pudrowe wykończenie na skórze (nawet nałożony w minimalnej ilości), zbiera się na meszku na twarzy, potrafi zebrać się w porach i podkreśla wszystko, co chciałybyśmy zatuszować (linie, suche skórki). Najgorzej (najciężej) wygląda nałożony załączonym puszkiem; najlepiej (ale wciąż niesatysfakcjonująco) - wilgotnym jajkiem typu Beauty Blender. Spryskanie makijażu mgiełką też nie ratuje do końca sytuacji. Co gorsza, suchość kosmetyku nie przekłada się na realne działanie matująco-utrwalające. Puder coś tam matuje, ale może na jakieś 3-4 godziny, a po wymieszaniu z sebum robi na twarzy efekt ciasta. I nie utrwala makijażu, co doskonale widać chociażby po telefonie.

Ogólnie to z L'Orealem sprawa u mnie jest taka: ich pielęgnacja to w moim przypadku w większości rozczarowania (lubię micela z serii Ideal Soft oraz różowy szampon i odżywkę Elseve - i to by było na tyle), a w kolorówce albo natykam się na hity, albo na buble - nic pośrodku. Sprawia to, że kompletnie nie mam zaufania do tej marki, choć czasem coś się do mnie uśmiechnie z szafy z kolorówką (na pewno nie maskary i raczej nie cienie).


Lovely, kiss kiss lips (klik)

Beznadziejny błyszczyk o tandetnym opakowaniu, które pękło mi w trakcie używania, obrzydliwym, chemiczno-landrynkowym zapachu i z małą gąbeczką, która nabiera niewystarczającą na jedną aplikację ilość kosmetyku. Poza tym mazidło jest lepkie, a na złączach warg powstaje nieestetyczna biała linia. Fuj.

Dużym rozczarowaniem roku jest dla mnie nowa polityka Wibo/Lovely. Kiedyś była to jedna z moich ulubionych polskich marek w kwestii kolorówki, zwłaszcza lakierów do paznokci. Ich obecne działania obserwuję z ogromnym niesmakiem. Chamskie kopiowanie (łącznie z  opakowaniami i nazwami) na ogromną skalę bestsellerów takich marek jak Too Faced, Urban Decay, NARS, Kylie Jenner, a nawet Sleek, oraz przeniesienie produkcji z Polski do Chin z jednoczesnym podniesieniem cen sprawiło, że kompletnie straciłam dla marki szacunek i nie będę tego postępowania wspierać zakupami. Najgorsze jest to, że póki będzie popyt, póty takie praktyki będą kwitnąć, a ja tam sobie mogę kwękać.


Lakiery Zoya. Mam dwa (klik) i niestety - choć kolory piękne, to skubańce w ogóle nie chcą na mnie schnąć (a raczej - zajmuje im to kilka godzin), nawet przy asyście wysuszacza :(


Inne

Ostatnim moim rozczarowaniem roku jestem ja, a raczej moja niemożność wprowadzenia zmian żywieniowych. W październiku 2015 roku uznałam, że chcę schudnąć 10 kg i wrócić do wagi, w której dobrze się czułam. Dałam sobie na spokojnie rok i zaczęłam regularnie i bez wymówek ćwiczyć pięć razy w tygodniu. I ćwiczę (około 40 minut dziennie) - trzy razy w tygodniu HIIT plus ćwiczenia siłowe, w pozostałe dni albo pilates, albo kardio + ćwiczenia siłowe. Uwielbiam ćwiczyć i uwielbiam robić to z kanałem Fitness Blender (gorąco polecam wszystkim, którzy z różnych względów nie mogą zapisać się na siłownię). I co? Moja waga (wraz z dorodnym, obrzydliwym, wyhodowanym po ciąży muffin topem) stoi w miejscu. Nie dlatego, że jestem leniem i nie ruszam wielorybiego tyłka z kanapy, a dlatego, że nie potrafię przestać zajadać stresów słodyczami i przekąskami, nie mówiąc o uzależnieniu od energetyków (w moim przypadku klasyczny binge eating). Mam problem natury psychologicznej i totalny brak silnej woli. Ktoś musiałby dosłownie stać nade mną z batem, żeby chlastać mnie za każdym razem, kiedy sięgam po zakazany owoc. Naprawdę chcę to zmienić, ale nie potrafię. Nie ma dnia, żebym nie uległa chorym nawykom. Codziennie zawodzę samą siebie w tym jednym, a jakże trudnym do wyeliminowania aspekcie. Obiecywanie sobie, że  w 2017 roku będzie inaczej póki co spaliło na panewce :(